Biodynamiczny to nie biomechaniczny

Biodynamiczna terapia czaszkowo-krzyżowa powstała z osteopatii, z której czerpie chwyty i holistyczne rozumienie anatomii i fizjologii człowieka. Lecz w ciągu ostatnich 30 lat wyewoluowała na samodzielną dziedzinę, która bardzo już obiega od metod biomechanicznych.

I tak jak coaching nie jest psychoterapią – tak biodynamiczna terapia czaszkowo-krzyżowa nie jest dziedziną stricte medyczną – służy wzmacnianiu zdrowia, nie walce z chorobą, nie jest leczeniem, rehabiitacją, fizjoterapią ani osteopatią. Wspomaga leczenie, jest paramedyczna, holistyczna, wspomagająca zdrowienie zarówno fizyczne jak i psychiczne, po przebytych traumach. Oparta na innych założeniach, niż biomedyczne.

Terapia czaszkowo-krzyżowa ma wiele odmian – także biomechaniczną, lecz odmiana biodynamiczna terapii czaszkowo-krzyżowej czerpie z paradygmatu holistycznego i nie jest tam już ani pożadane ani możliwe stosowanie tych samych zasad, co w modelu biomedycznym. Rola terapeuty, cel terapii i sposób postepowania definiowane są zupełnie inaczej.

Mechanistyczny model biomedyczny, chociaż przyczynił się do wielkiego rozwoju medycyny we współczesnym świecie okazał się niewystarczający. Postępujący rozwój inwazyjnych metod diagnostycznych, i terapeutycznych oraz coraz większa specjalizacja, medykalizacja i technicyzacja medycyny sprawiły, że utracono kontakt z ideą zdrowia czasów starożytnych, która ujmowała je w sposób holistyczny.

Zostań terapeutą

Zajmujemy się zdrowiem, nie chorobą

W modelu biomedycznym, w którym obecnie funkcjonuje medycyna lekarz zajmuje się przede wszystkim chorobą – w wyniku rozbicia współczesnej medycyny na poszczególne specjalizacje zagubiła się idea całościowości i zaufanie do tego, że siły życiowe organizmu są potężne i mają moc przywracanie równowagi. We wspóczesnej medycyne dominuje “język walki” – walczy się z chorobą, zwycięża sie nad nią, lub przegrywa walkę. Terapie sa coraz bardziej agresywne, zmedykalizowane.

W modelu holistycznym ludzki organizm postrzegany jest jako całość, gdzie wszystkie części wpływają na funkcjonowanie całości i pozostają we wzajemnych związkach. Ludzki organizm jest uważany za żywy system stanowiący całość, złożoną z podsystemów wzajemnie na siebie wpływających; osadzony jest w środowisku, które także ma na niego wpływ. Zmiana w jednej częśći wpływa na cały organizm.

Zdrowie jest w modelu holistycznym definiowane jako dynamiczny proces poszukiwania i utrzymywania równowagi. Wzmacnianie i przywracanie zdrowia polega na przywracaniu równowagi i integralności systemu, co można zrobić samemu lub korzystając z pomocy specjalisty, który potrafi stworzyć warunki by procesy zdrowienia mogły w pełni się przejawić.

Baza wiedzy

Znajdź terapeutę